Lezen

Als kind las ik veel. Ik zat altijd met mijn neus in de boeken en las, als ik de kans kreeg, tot diep in de nacht door. Ik had mij als klein meisje voorgenomen om alle boeken van de wereld te lezen. 

Wij woonden in die tijd in Spijkenisse. In het oude centrum  was in de 60-er jaren een kleine bibliotheek met een wat lager gelegen gedeelte voor de kinderen. Op een dag kon ik geen nieuw boek meer vinden en dwaalde wat doelloos rond tussen de kinderboeken. De bibliothecaresse zag mij en kwam naar mij toe. “Wil je soms andere boeken lezen?” Toen ik gretig knikte nam zij mee de trap op naar het bovengedeelte waar het walhalla voor grote mensen was. Ik wist van opwinding niet waar ik zoeken moest: zoveel nieuwe titels, zoveel nieuwe namen. Zo veel boeken.  Er zaten geen kleurtjes op de rug van de boeken waar je aan kon zien of je het boek al kon lezen. Ik zag een duizelingwekkende hoeveelheid verhalen. Een oneindige wereld waarin ik mij kon onderdompelen. Ik was diep onder de indruk en hield mijn adem in. Maar ik bleef stoer kijken alsof het de gewoonste zaak van de wereld was dat ik als toen 11 jarig meisje daar boven boeken mocht uitkiezen. Om het meteen maar goed aan te pakken, koos ik een dik boek. De titel leek mij wel spannend: Het woud der verwachting. De bibliothecaresse mompelde wat toen ik het boek liet afstempelen, maar zei verder niets. Ik fietste als een wervelwind naar huis met mijn boek keurig in een tasje onder de snelbinders. Ik voelde mij zo groot.

Thuis schoot ik naar boven en naar mijn kamer en begon te lezen. Het boek opende in mijn jonge  geest een nieuwe wereld, de wereld van volwassenen. De beschrijving van paleizen, van kleding, van landschappen, van gebeurtenissen en vooral van de mensen die echt hadden bestaan maakte diepe indruk. Ik begreep veel niet, maar het boek betoverde mij met onbekende woorden, met lange zinnen en met beschrijvingen van gebeurtenissen die ik mij niet kon voorstellen. Dit was een wereld die ik wilde begrijpen. De spanning van het zetten van deze eerste stap in een andere wereld heb ik sindsdien niet meer zo gevoeld. Ik heb het boek daarna nooit meer gelezen bang om de betovering die ik bij dit boek heb ervaren te doorbreken.